Terebinth themadag graftrommels
Zaterdag 25 augustus - Themadag rond graftrommels te Veenhuizen (Terebinth)
De Nederlandse stichting “Terebinth” met dezelfde interesses organiseerde op 25 augustus een themadag
rond graftrommels. Een programma waarin niet alleen bezoek aan het graftrommelmuseum en restauratieatelier Veenhuizen op het programma stonden maar ook een rondleiding op de begraafplaats van Veenhuizen zelf.
Deze dag gaf ook de mogelijkheid om het restauratieverloop van de negen graftrommels uit Deinze te gaan bekijken.
Tekst: Lin Verbeemen
Foto’s: Bert Hofman en Lin Verbeemen
Omdat ik al twee dagen eerder naar de streek afzakte, ging ik donderdag al eens een kijkje nemen in het Graftrommelmuseum, want van Pieke had ik vernomen dat er al vier afgewerkt waren met in het bijzonder een grote met kralenkrans.
Het eerste wat me opviel, was het enorme kleurenpalet… En op mijn vraag waar men zich op had gebaseerd kreeg ik de uitleg dat Evert-Jan Halkus de oorspronkelijke glaskralen (perles de rocailles - in de Nederlandse volksmond: rocailles of borduurkralen genoemd) opnieuw verwerkt had. Hij had zowaar elk blaadje, elke bloem losgemaakt, gereinigd, gesorteerd, waar nodig nog een extra nieuwe kraal bijgeplaatst en in totaal185 meter nieuwe metaaldraad gebruikt.
Jawel, u leest het goed! 185 meter kraaltjes aan elkaar rijgen met amper een millimeter doorsnede. Een monnikenwerk, waarmee hij meer dan 8 maanden zoet was.
Op de themadag zelf, zag ik de krans terug, gepresenteerd in een andere ruimte met andere lichtinval en niet in een donkere hoek. Het kleurenpalet was er nog, maar het plaatje klopte ineens perfect met in het
midden een medaillon, de moederring en daaromheen de uitgewerkte versiering.
Het was duidelijk dat de maker destijds niet alleen over een meer dan behoorlijk budget kon beschikken, maar ook een bijzonder creatieve vaardigheid bezat, waardoor dit prachtige kunstwerk het levenslicht zag.
Een tweede, ovale kralenkrans, meer dan de helft kleiner, schitterde door zijn eenvoud.
Een eenvoud die door het gebruik van een enkele kleur (zwart), gewoon een chique uitstraling keeg.
Zelfde opzet, in het midden een medaillon, hét grote verschil met de bloemenkransen.
De overige twee kleinere ronde graftrommels met bloemenkransen waren dan weer apart door het gebruik van een foto van de overledene.
En de laatste werd dan weer speciaal omdat de blaadjes een kleurverloop van zwart naar wit hadden.
Het meest logische is uiteraard dat deze trommels terug naar hun ’oorspronkelijk laatste rustplaats’ terugkeren - waar ze ook horen - maar ik vrees dat de grote door zijn kleurenpracht wel eens op een onrechtmatige manier van eigenaar kan veranderen. In dat geval is het voor mij een reden om te gaan huilen…, letterlijk want het zou niet alleen zonde zijn van al het voorafgaande werk - niet één maar twee keer. Gewoon omdat het zo’n mooie krans is!
Tekst: Lin Verbeemen
Foto’s: Bert Hofman en Lin Verbeemen
website maken